Terugblik op een sprankelend, intiem concert door Eerie Wanda

Donderdagavond 7 oktober kwam de door Nick Drake geïnspireerde tentoonstelling Danielle Lemaire - You Know I Am Not There tot leven met de prachtige klanken van de indiepopband Eerie Wanda. Leadzanger Marina Tadic en toetsenist Jeroen de Heuvel hebben ons even meegenomen naar een andere wereld.
“Ik wil voor elk liedje een wereld scheppen die even mag bestaan.”- Marina Tadic
De band tussen Marina en Danielle is hecht en bijzonder. Ooit kwamen ze elkaar tegen in Nijmegen, vanaf dat moment ontstond er een jarenlange samenwerking. Danielle vertelt het volgende over hun ontmoeting:
"Marina en ik organiseerde samen een programma onder de noemer 'A Town Called Lonesome' , een serie over bijzondere verdwenen outsiderisch muzikanten. We maakten ieder op een eigen manier muziek en deelden daar vaak ervaringen en verhalen over. Op een dag was er een vrijwilligersavond, rond kerst, op die avond speelden we samen een liedje voor onze collega's, een cover van Johnny Mandel 'Suicide is painless'. Dat harmonieerde mooi en goed. Geen opsmuk, we zongen zoals we waren. In 2017 maakte ik een solotentoonstelling in de flat van een collega: 'Perfect Surroundings'. Lieneke Hulshof deed het openingswoord en Marina zong, in de huiskamer te midden van de werken, akoestisch, gitaar op schoot, onder meer 'Magnetic Woman'. "Voor jou Daan", zei ze daarbij. . Mooi eerlijk en kwetsbaar. In die tijd werd Marina steeds bekender en trad ze op op alle bekende podia in Nederland. Ze toerde in de Verenigde Staten met haar band Eerie Wanda. Marina en ik waren een beetje zusjes geworden. In 2019 maakte ik mijn eerste presentatie over Nick Drake, 'Sharing Space With Nick Drake' bij Fermynwoods Contemporary Art, midden in de bossen van The Midlands in Engeland, vlakbij het dorp waar Nick woonde en is overleden. Marina kwam daar ook heen en we logeerden samen in the middle of nowhere in een oud Engels huis, waar we liedjes oefenden, sap dronken en hilarische series keken. Op de dag van mijn presentatie gaven we ieder een concert. Voor Nick en de mensen in het bos."



Foto's: Ilse Verbeek

Ik ben Moon Manes, een schrijver uit de omgeving van beeldend kunstenaar Danielle Lemaire. Tijdens het tot stand komen van de tentoonstelling You Know I Am Not There raakte ik geïntrigeerd door het onderzoek van Danielle naar de Engelse singer-songwriter Nick Drake. Drake was in zijn tijd alleen in kleine kring bekend en geliefd, en overleed in 1974 op 26-jarige leeftijd. Danielle volgde zijn sporen, verdiepte zich in zijn mystieke belevingswereld en zocht contact met kenners en fans. Haar online ontmoetingen met andere ‘Drakeheads’ brengen je dichterbij Drake, maar ook bij de innerlijke wereld van de kunstenaar. Het is alsof we online meer durven, alsof hier een intensiteit heerst die we in ons dagelijks leven uit de weg gaan. De Drakeheads durven dichtbij te komen, maar kunnen ook plotseling weer in het niets verdwijnen. Dit blog gaat over die ontmoetingen én over hoe fans van over de hele wereld nog steeds betekenis geven aan het oeuvre van Nick Drake.
Contact >