Inzending: Lars Reen en JW Rijneveldshoek

Op 12 april deed ik op dit blog een oproep aan iedereen die net als Danielle gegrepen wordt door de muziek van Nick Drake. Ik schreef: "Soms weet muziek je zo te raken dat het je niet meer loslaat. Je hoort het terug in je schrijven, of in je spelen, in je praten én in je denken. Ben jij op deze manier geraakt door de muziek van Nick Drake? Stedelijk Museum Breda verzamelt reacties van fans, schrijvers, kunstenaars en muzikanten op het werk van Drake. De inzendingen worden gepubliceerd op dit blog dat ook te zien is in de tentoonstelling van beeldend kunstenaar Danielle Lemaire." En terwijl het museum gesloten was en het podium in de tentoonstelling leeg bleef, stroomde online de reacties binnen. Vanaf vandaag publiceren we de inzendingen. Met in deze eerste aflevering de reacties van Lars Reen en JW Rijneveldshoek.
Lars Reen
"Ik ben geen Drakehead maar een nieuweling onder de paraplu. Dankzij een facebook post en deze tentoonstelling heb ik Nick Drake leren kennen.
Het leek mij leuk om een cover te maken van een stukje van het nummer Northern Sky. Dus dat heb ik gedaan als korte oefening, als afwisseling van een groter muziekstuk waar ik nu aan werk."
https://soundcloud.com/user-311802535/lars-reen-cover-northern-sky-nick-drake
JW Rijneveldshoek
Dit is mijn bijdrage voor de "fan page". Een collage geïnspireerd door wat voor mij de mooiste song is van Nick Drake: 'River man'.




Ik ben Moon Manes, een schrijver uit de omgeving van beeldend kunstenaar Danielle Lemaire. Tijdens het tot stand komen van de tentoonstelling You Know I Am Not There raakte ik geïntrigeerd door het onderzoek van Danielle naar de Engelse singer-songwriter Nick Drake. Drake was in zijn tijd alleen in kleine kring bekend en geliefd, en overleed in 1974 op 26-jarige leeftijd. Danielle volgde zijn sporen, verdiepte zich in zijn mystieke belevingswereld en zocht contact met kenners en fans. Haar online ontmoetingen met andere ‘Drakeheads’ brengen je dichterbij Drake, maar ook bij de innerlijke wereld van de kunstenaar. Het is alsof we online meer durven, alsof hier een intensiteit heerst die we in ons dagelijks leven uit de weg gaan. De Drakeheads durven dichtbij te komen, maar kunnen ook plotseling weer in het niets verdwijnen. Dit blog gaat over die ontmoetingen én over hoe fans van over de hele wereld nog steeds betekenis geven aan het oeuvre van Nick Drake.
Contact >